Geven is (g)een gave!

11 juni 2020

“Wat wil je doen dan?” “Nou, ik wil graag mensen helpen!” Het is zo’n uitspraak waar ik helemaal niets mee kan. Mensen helpen doen ze bij de GGZ. Nou ja, soms dan toch. In mijn beleving klinkt  “ondersteunen en begeleiden” vele malen professioneler. Je ondersteunt een ander in het maken van een keuze, je begeleidt iemand bij een aankoop of je voorziet iemand van een advies op maat.

Kortom jij zet jouw expertise in voor de begeleiding. Bijvoorbeeld tijdens een aankoopproces of als trainer/coach gedurende een traject om van A naar B te komen. Het draait dus helemaal niet om het feit dat JIJ van betekenis wilt zijn. Dat is jouw EGO. Het gaat juist om de wensen van de ander. Voor mij de aanleiding om geven en ontvangen eens nader te onderzoeken.

Geversgeluk

Waarom geven we zo graag? Gevers vullen zich in emotie met endorfine. Geven geeft voldoening, een geluksgevoel. Psychologen noemen dit de Helpers High. Je voelt je nuttig. Het maakt je dankbaar voor wat je hebt. En ook niet onbelangrijk, geven leidt de aandacht weg van je eigen problemen. Geven geeft je dat “ik-voel-me-goed-gevoel”.

Geversgevaar

Zoals alles heeft geven ook een keerzijde. Dat treedt op als geven niet vanuit je hart komt. Je geeft dan omdat je denkt dat mensen dit van je verwachten. Of omdat je een ander belangrijker vindt dan jezelf. Misschien geef je iets in de hoop zelf te mogen ontvangen. In deze gevallen brengt geven geen geluk. Dan liggen stress/burnout, irritatie en lusteloosheid op de loer. Daarover later meer. Nu eerst de keerzijde van geven; ontvangen.

Ontvangen

Aan de andere kant van een gift, zit de ontvanger. En ontvangen vraagt nogal wat van je. Want als ontvanger heb je -in tegenstelling tot de gever- geen controle over de situatie. Ook denk ik, dat we stiekem werken met het vullen van een emotionele kruiwagen, waarbij het geven en ontvangen met elkaar in balans moet blijven. Ontvangen raakt je trots; jij lost je eigen problemen wel op!  En tenslotte draait ontvangen méér om intimiteit dan geven.

Ontvangen is loslaten en toelaten

Een proces waar ik middenin zit. Ik heb namelijk een enorme moeite met ontvangen. Ik ben die onafhankelijke vrouw, die alles wel in haar eentje kan. Iemand die iets voor mij wenst te doen, stoot ik af. Vanuit automatisme houd ik die gever op afstand. Nu ik dit besef, weet ik dat ik daarmee de ander de kans ontneem om vanuit oprechtheid iets aan mij te geven.

“The gift of giving”. Geef mij het cadeau dat je dit – zonder bezwaar – ontvangt

En ja, mij moet je niet verrassen. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben gek op het verzinnen van verrassingen. Dan alleen wel voor een ander. Liefst zo, dat het een belevenis is waar de ander nog jaren met ontzettend veel plezier aan terugdenkt. Die aversie tegen verrassingen voor mezelf heeft alles te maken met het loslaten van controle. Want dat kleine meisje dat ook in mij huist, wil natuurlijk best verrast worden.

Pas op: valkuilen; geversgevaarlijk!

• Verwachtingspatronen
  Dit zorgt voor een vertroebeling van jullie relatie. Als je altijd geeft én nog meer geeft creëer je onbedoeld een verwachtingspatroon. Voorbeeld? De plaatselijke supermarkt had vroeger de gewoonte om iedere zaterdag een kwartier voor sluitingstijd de niet verkochte bloemen weg te geven. Op maandag konden ze immers toch niet meer verkocht worden. Dit ging zo week in en week uit. Toen er op zaterdag een keer geen bossen over waren, werden een aantal klanten boos. Zij waren inmiddels gewend aan hun gratis bos.
• Nee is een prima antwoord
  Geef nooit omdat je jezelf daartoe verplicht voelt. Op een verzoek zijn altijd meerdere antwoorden mogelijk. Nee is een prima optie. Het is op de lange termijn zelfs veel beter voor jullie relatie. Want als jij steeds ja zegt en daardoor gefrustreerd raakt, barst onherroepelijk ooit de bom. Af en toe NEE zeggen tegen de ander, is JA zeggen tegen jezelf.
• Het is jouw verantwoordelijkheid eerst goed voor jezelf te zorgen
  Dat is niet egoïstisch, dat is duurzaam. Wat heb je eraan om een tijdje meer te geven dan je aankunt en daarna om te vallen? Daar help je een ander niet mee, laat staan jezelf.
• Gratis geven kost geld
  Denk eens aan al die uren die je weggaf om een ander te helpen. Wat zou nu je impact zijn als je die tijd in studie had gestopt? En leg mij eens uit waarom je kennis weggeeft waarin je zelf honderden uren hebt geïnvesteerd om die te vergaren. Hou het zuiver. Vraag (ook in crisistijd) een marktconforme vergoeding voor jouw professionele diensten. Doneer eventueel een percentage van je inkomsten als gift.
• Geef een groeikans door niet te geven
  Een aantal jaar geleden werd ik aangesproken als egoïst. Met pijn in mijn hart en een lichte vorm van verstandverbijstering verliet ik dat gesprek. Hoe durfde deze persoon mij een verwijt te maken. Ik, met ál mijn goede bedoelingen! Na een nachtje slapen viel het kwartje. Door altijd maar te geven, door altijd maar iets op te willen lossen voor de ander ontneem je een groeikans bij de ander.

Ondernemer, is jouw bedrijf toe aan vette vis?

Een organisatie blijft levensvatbaar als er een continue stroom aan leads is. Ben jij er klaar voor om mijn creativiteit, strategisch denkvermogen, tactische kennis, conceptuele aanpak én verbindingstalent te ontvangen? Zodat we die samen inzetten om zo’n continue stroom te creëren. En we geven en ontvangen in balans brengen voor jouw bedrijf?

Ik geef jou geen vis. In mijn trainingen ontvang je de hengel en leer ik je vissen

Informeer eens naar de mogelijkheden van Individuele Business Coaching. Ik begeleid je met plezier van A naar Beter Vissen.