Op de terugweg van een inspiratiesessie, die ik mocht verzorgen voor een landelijke commerciële club,  sla ik de A27 op en zoals verwacht ontvang ik daar mijn zowat dagelijkse mindful momentje. Zo noem ik de files tegenwoordig maar. Even stilstaan levert me niet zelden goede blogideeën op. Mijn gedachten dwalen af naar hét item van tegenwoordig: persoonlijke ontwikkeling. We leren allemaal bij. Maar is dat blij leren of worden we beter van afleren? In dit artikel deel ik mijn overwegingen met je en op het eind geef ik je wat meer van minder én minder van meer tips.

Visie of Valkuil?

Persoonlijke ontwikkeling is een hot item. Vanuit de overheidsvisie “Een Leven Lang Ontwikkelen” is (terug) naar school gaan een hype geworden. Met maatregelen, experimenten en regelingen moedigt de overheid het ontwikkelen tijdens de loopbaan aan. Denk aan:

• Het STAP-budget; Stimulering ArbeidsmarktPositie.
• Levenlanglerenkrediet; Een soort van studiefinanciering voor personen jonger dan 56 jaar.
• SLIM-subsidie; Stimuleringsregeling leren en ontwikkelen in mkb-ondernemingen.
• NL leert door; gratis trainingen en cursussen.

En omdat het hier de inzet van maatschappelijke gelden betreft, leidt dit tot een publieke discussie. En dat geeft ons allemaal weer stof tot nadenken.

Goed nieuws volgens Maslow

Als je het aan Maslow vraagt (motivatie-theorie van 1943; beter bekend als Maslow piramide) is het goed nieuws. Zelfontplooiing is tenslotte de bovenste laag van de piramide. En dat betekent dat aan alle onderliggende behoeften is voldaan.

Ik vraag het me af. Er leven namelijk ook 1,1 miljoen mensen onder de armoedegrens. Kan een deel van die maatschappelijke gelden niet meer verschil maken door dáár iets aan te doen? Werken we nu niet mee aan de arm-rijk kloof die Sander Schimmelpenninck zo aan de kaak stelt? En die andere miljoenen mensen? Wat is hun reden eigenlijk om zich te ontwikkelen?

Positieve intentie of vanuit detentie?

Als ik voor mezelf spreek ben ik de afgelopen twee jaar gestart met een opleiding om het o zo noodzakelijke “hbo-papiertje” te behalen. Zo zaten er bij de opleiding “Psychologie en Persoonlijkheidsontwikkeling” ook 6 medewerkers vanuit de Nederlandse Politie. Ingestapt om (óók) te voldoen aan dat gewenste kader hbo-wo denk- en werkniveau. Iets waar steeds meer werkgevers aan vasthouden of tenminste waarde aan hechten.

De vraag die ik stel is: zijn we met zijn 7 van de totaal 11 deelnemers gestart vanuit een intrinsieke positieve intentie? Of zijn we ingestapt om binnen de lijntjes te blijven die de buitenwereld voor ons heeft bedacht? Laten we een papiertje de waarde van een persoon bepalen? Omdat we ze zo makkelijker in een hokje kunnen plaatsen? En hoe waardevol is hbo nog bij een schreeuwend tekort aan vakmensen?  Wat doen we eigenlijk met al die nieuwe kennis? Toch graag iets meer dan een diploma aan de muur.

Verleren & verloren = verliezen

Ik heb zeker nieuwe dingen geleerd. En sowieso ook veel bevestigd gekregen van wat ik al wist. Dat heeft een positieve uitwerking op mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde. Maar hoeveel van al die theorieën ga ik ook echt in de praktijk brengen? Verweven in mijn diensten? Wat is voor mij toepasbaar in mijn trainingen? En hoelang duurt het voordat een theorie die ik niet (dagelijks) gebruik weer verdampt?

Studeren is géén fietsen. Wat je niet gebruikt verleer je. Die nieuwe kennis – of in ieder geval een deel ervan – gaat daardoor verloren. Dus is winnen (nieuwe kennis) dan uiteindelijk niet verliezen? En zo ja, kan dat anders?

Kwaliteit en kennis (waar)borgen

Denk eens terug aan ál die opleidingen, cursussen en trainingen die je hebt gevolgd. Misschien heb je een deel uit eigen zak betaald om te investeren in je loopbaan. Wie weet heb je gebruik gemaakt van het STAP-budget om zo van meerwaarde te zijn voor je (toekomstige) werkgever? Of misschien heeft jouw werkgever wel geïnvesteerd in jouw persoonlijke groei en ontwikkeling.

De hamvraag is: hoe vaak heeft jouw werkgever aan je gevraagd: “Zeg, hoe kunnen we jouw (nieuwe) kennis hier dagelijks, wekelijks inzetten zodat die niet verloren gaat? Zodat we daar met z’n allen voordeel van hebben en behouden?”

Bestaat er bij jouw bedrijf een Chief B(l)ijgeleerd? Iemand met als taak te borgen dat alle nieuwe kennis die medewerkers na scholing hebben opgedaan ook écht in jullie processen worden geïmplementeerd? Dat het hele bedrijf er beter van wordt en blijft? Of accepteren we dat we medewerkers een dag op training sturen en alles wat we daaraan overhouden is” “Wow, de lunch was echt zó uitgebreid!”

No bytes free

Laten we de vergelijking eens maken met ons brein en een computersysteem. We slaan nieuwe kennis op in ons brein, zoals we dat op de PC doen op onze C-schijf. Ons brein brengt structuur aan en beslist welke kennis we paraat houden. Zo’n beetje vergelijkbaar met onze directory’s. En als het deel paraat te vol raakt, gaat het naar een andere plek. Waar het wat moeilijker bereikbaar wordt. Zoals we volle mappen leegmaken of zelfs verwijderen. En gebruiken we het nog steeds niet, hebben we dan ons brein het niet een stuk moeilijker gemaakt dan nodig?

Ook blijf ik ervan overtuigd dat we te vaak scholing inzetten om gedrag te veranderen. En lieve tevredenlanders, dat werkt niet! Dat zijn twee hele andere werelden die ook écht een andere aanpak nodig hebben. Kennismanagement is iets anders dan verandermanagement. En ik kan het weten, want ik heb -meerdere- hbo-papiertjes 😉. Bijleren is iets anders dan afleren.

Met nieuwe kennis verwijder je geen oud gedrag.

Meer/minder tips

Genoeg om over na te denken toch? Neem gerust contact met me op als je hierover met me van gedachten wilt wisselen of als je behoefte hebt aan een verandertraject. Zoals beloofd sluiten we af met wat meer/minder tips die je vandaag al kunt toepassen.

Minder van meer

• Vergader minder om te vergaderen. Beperk een meeting tot maximaal een uur. Maak een eenvoudige actie- en besluitenlijst. Zorg voor een correcte opvolging. En het allerbelangrijkste: houd mensen verantwoordelijk voor het nakomen van gemaakte afspraken.
• Schrap je voornemen meer omzet, meer klanten. Investeer liever in je huidige klanten. Dat kost minder moeite én levert je meer op. Jouw klanten kennen je al, dat scheelt een investering in marketing. Investeer liever in upsell mogelijkheden. Denk minder voor je klant, vraag wat ze van je nodig hebben.

Meer van minder

• Focus méér op de mens dan op het werkproces. Loopt iemand vast, onderzoek waarom dat zo is. Faciliteer meer, wat heeft iemand nodig? Creëer win-win situaties. Dat levert je méér op dan iemand af te rekenen op wel of niet behaalde KPI’s en targets. Zeker op de langere termijn.
• Geef je medewerkers de keuze om hybride te werken. Investeer meer in faciliteiten die dit mogelijk maken, want dit is een blijvend aspect waar medewerkers aan vast (gaan) houden. Het is ook véél beter voor een gezonde werk & privé balans.
• Reduceer werkdruk en stressfactoren. De bovenste twee tips dragen daar direct aan bij. Houd ook zeker die medewerkers in de gaten die zelden klagen.
• Investeer in bewustwording over voeding. Stimuleer gezonde voeding in je bedrijfskantine of automaten. Geef minder ruimte aan snacken.
• Investeer in minder zitten. Stimuleer beweging. Laat bijvoorbeeld iedereen koffie voor zichzelf halen. Maak het mogelijk dat mensen even een frisse neus kunnen halen. Of bedenk andere manieren die bewegen stimuleren, zoals sta-bureaus. Of doe mee met de beweegbingo.
• Houd je medewerkers vlijmscherp in 4 dimensies.

Minder moeite meer resultaat?

Kies je voor beweging, energie én ontwikkeling? Of je nu een organisatie bent of een ondernemer, samenwerken met mij betekent áltijd verandering; meer resultaat met minder moeite. Pragmatisch en duurzaam. Met één telefoontje of e-mail is de eerste stap al gezet. Ik stem mijn aanbod met plezier af op jouw ontwikkelbehoefte.

Ja, ik kies voor minder moeite & meer resultaat